Ralph gebruikt zijn eigen toiletervaringen als vrijwilliger in Harderwijk
Ralph Stoové (40) zet zich met regelmaat in voor de Toiletalliantie. Niet alleen speelde hij een grote rol bij de nieuwe openbare toiletten in Harderwijk, ook treedt hij regelmatig op als ervaringsdeskundige in de media. En dat terwijl het afgelopen decennium voor hem behoorlijk onstuimig is geweest. Inmiddels kan hij door zijn gezondheidsproblemen niet meer zo actief met toiletten bezig zijn als hij zou willen, maar zijn passie is er niet minder om. “Gemeenten en ondernemers moeten samen in actie komen, dan kan je al zo’n verschil maken.”
Tien jaar geleden kreeg Ralph een ruggenprik voor een operatie. Niets aan de hand tot dan toe. Echter vergaten de verplegers achteraf zijn blaas te legen. Daardoor raakte deze overrekt, wat weer leidde tot een blaasverlamming. Sindsdien kan hij niet meer op natuurlijke wijze plassen. “Helaas ging het vervolgens van kwaad tot erger. Doordat ik niets meer voelde in mijn blaas, kreeg ik urineweginfecties. Dat heeft weer mijn auto immuunsysteem aangetast; ik heb inmiddels ook meerdere auto-immuunziektes. Daarom zit ik nu in een rolstoel. Vandaag of morgen verwacht ik een oproep voor een operatie om mijn onderbeen te amputeren.”
Toiletten als sluitpost
Maar Ralph is een doorzetter en positief ingesteld. Ondanks alle gebeurtenissen van de afgelopen jaren vond hij juist kracht in zijn inzet voor openbare en opengestelde toiletten, waar hij ook over schrijft. “Ik heb een tijd lang zes keer per dag moeten katheteriseren. Zeker op herentoiletten is niet altijd een wasbak in de buurt, of zelfs een prullenbak. Ik kwam dus terecht op invalidentoiletten, ook toen ik nog liep. Maar het verbaasde me direct dat er zo weinig geschikte toegankelijke toiletten zijn. Natuurlijk is er de afgelopen jaren veel verbeterd, maar te vaak is het nog een sluitpost in bouwplannen, of is dat ene toilet in een restaurant juist weer niet toegankelijk voor mijn rolstoel.”
'Als het mis gaat, is het echt mensonterend'
Zijn passie voor het onderwerp komt onder andere door zijn eigen ervaringen met het gebrek aan openbare toiletten. Een voorbeeld: jaren geleden was Ralph in Maastricht voor blaasonderzoeken. Hij moest daarvoor veel drinken en zes uur lang met meetapparatuur rondlopen. “Ik ging even de stad in. Op een gegeven moment wilde ik een toilet zoeken, maar ik werd geweigerd bij een restaurant. Ik moest een consumptie nemen, maar ja, daar had ik er al zes van gehad in de afgelopen uren. Dat was nou net het probleem. Ze verwezen me door naar de HEMA, een kilometer verderop. Het ging nèt goed, maar het liep bijna langs m’n benen. Als het echt mis gaat, is het echt mensonterend, dat gun je niemand. Het is zó ongastvrij van een binnenstad, mensen niet naar het toilet laten gaan. Ik vind dat echt shocking.”
Acties in Harderwijk
Dit soort ervaringen maakte hem extra alert op een oproepje van de Toiletalliantie, inmiddels een jaar of vier geleden. Met wat hulp ging hij aan de slag in zijn woonplaats Harderwijk met politieke partijen om een motie in te dienen. “Die werd eigenlijk direct aangenomen. Maar vervolgens werd er geen gehoor aan gegeven. We pleitten voor een toilet op iedere vijfhonderd meter in drukke gebieden. Zij dachten dat het in heel Harderwijk moest. Toen ik politici uitdaagde eens een dag met mij op pad te gaan, kwam er een doorbraak. Via de onder andere door mij opgerichte Werkgroep Toegankelijkheid hebben we grote stappen gezet. En er komen nu zelfs steeds meer openbare toiletten: bij het Dolfinarium, in een parkeergarage, op de boulevard. Het zijn echt mooie ontwikkelingen, we zijn er bijna in de binnenstad.” In de Week van de Toegankelijkheid begin oktober werd bekend dat Harderwijk bij de laatste vijf finalisten zat voor meest toegankelijke gemeente van Nederland. “En dat is terecht, een hele mooie stimulans voor de gemeente om door te gaan op de ingeslagen weg. Ik begrijp tegelijkertijd ook dat ze niet hebben gewonnen, er zijn echt nog veel verbeteringen mogelijk.”
Nog zoveel mogelijkheden
Helaas heeft Ralph door gezondheidsproblemen moeten stoppen met zijn vrijwilligerswerk. Maar hij laat het niet helemaal los. “Het onderwerp toegankelijkheid heeft mijn hart gestolen, en ik krijg ook echt wat gedaan. Er is nog veel werk te verzetten. Zo moet de gemeente echt eens in haar eigen gebouwen de toiletten open zetten. Vergeet ook de kerken, sportclubs en wijkgebouwen niet. En laat ondernemers en de gemeente eens de koppen bij elkaar steken, je kan niet alles van de één of de ander verwachten, het is een samenspel. Het levert uiteindelijk voor alle partijen zoveel op in gastvrijheid. Ik heb het nu overgedragen, maar gelukkig heb ik goed vertrouwen in de Werkgroep.”
Ralph heeft heel veel bereikt in Harderwijk, en hij blijft mogelijkheden zien. Help jij mee in jouw eigen gemeente?
Meer toiletten in Nederland. Help ook mee!
Met de Toiletalliantie strijden we voor meer openbare toiletten in Nederland. Zodat iedereen weer de deur uit kan, zonder angst voor gênante situaties. Strijd jij ook mee?
ja, ik help mee
